Kawin
Cai téh simbul, ngelingan sangkan urang Sunda nolih deui kana budayana anu
ngamumulé sumber cai. Cai téh mangrupa pangabutuh utama manusa anu kawilang
penting. Urang Sunda teu bisa dipisahkeun jeung cai. Ngaran-ngaran wewengkon
atanapi patempatan di Tatar Sunda ogé loba anu ngandung harti: Cai.
Nyaneut di Palabuhan Bulan, Situgede Garut. |
Ritual
Kawin Cai
Poé Rebo ping 29 Oktober 2014, tabuh
salapan isuk-isuk, geus cunduk rombongan gegedén pamaréntah kabupaten Garut ka
lapangan Situgedé di Lembur Situgedé; Desa Situgedé; Kecamatan Cigedug;
Kabupaten Garut; Provinsi Jawa Barat. Tamu agung dipapag ku upacara adat, dibagéakeun
ku cara dikalungan kembang. Geus kitu, diiring ku tari-tarian tradisional.
Rombongan pajabat téh dianteurkeun sina asup ka ténda kahormatan anu geus disadiakeun.
Prosési mapag gegedén lilana kurang leuwih saparapat jam, dipirig ku gamelan
Sunda.
Nyandak Lodong |
Ritual Kawin Cai anu dingaranan: “Féstival Seni, Garoet Mooi, Nyaneut di Palabuhan
Bulan” diiluan ku salapan Kampung Adat jeung Komunitas Adat –Komdat anu aya di Kabupaten Garut. Cai
anu dikawinkeunana –dihijikeun, ti
salapan cinyusu anu aya di Komdat Garut, saperti: Kampung Pulo –Cangkuang Lélés; Kampung Dukuh –Cikelét;
Kampung Cigedug –Cigedug; Kampung
Dangiang –Banjarwangi; Kampung Godog
–Karangpawitan; Kampung Cinunuk –Wanaraja; Kampung Ciéla –Bayongbong; Kampung Ciburuy –Bayongbong; jeung Kampung Cipancar –Balubur Limbangan.
Kasenian Tutunggalan ti Komdat Dangiang, Banjarwangi. |
Féstival dibuka ku kasenian Tutunggulan
ti Désa Dangiang, Kecamatan Banjarwangi. Sanggeus réngsé upacara adat Mapag
Tamu, dituluykeun ku Rajah Siliwangi –lilana
saparapat jam. Saréngséna paratamu; inohong; jeung pajabat disina unggah
kapanggung, dilajengkeun kana biantara-biantara sérémonial.
Bérés acara biantara, laju hélaran anu
diiluan ku salapan Komdat. Salah saurang warga Komdat anu milu hélaran, mawa
lodong anu geus dieusian ku cai kahuripan –meunang
ngala ti cinyusu anu aya di lemburna séwang-séwangan. Kira-kira tabuh
satengah dua welas beurang, karék dilaksanakeun “Kawin Cai”.
Ngawinkeun - Ngahijikeun Cai |
Bari dipirig ku tembang Sunda
“Cianjuran”, cai tina lodong téh dihijikeun dina gentong gedé –bari saméméhna diparancahan heula. Cai
anu tas “dikawinkeun” téh saterusna dibawa deui, pikeun diawurkeun di
masing-masing Komdat.
Bérés cai dikawinkeun, sabada kaselang
ku Solat Lohor, dipagelarkeun kasenian tradisional ti Komdat. Karinding
Celempungan –ti Komdat Ciburuy;
Terebangan Salawatan –ti Komdat Cigedug,
Komdat Cipancar, jeung Komdat Cinunuk; Terebangan Beluk –ti Komdat Kampung Pulo; Terebangan
Cikahuripan –ti Komdat Ciéla jeung Komdat
Kampung Dukuh; Rudat –ti Komdat Godog
jeung Komdat Kampung Pulo. Barudak leutik, mariluan lomba permainan
tradisional jeung lomba ngawarnaan gambar.
Soréna, bada Asar, lumangsung aprésiasi
seni jeung sastra Sunda. Komdat Cigedug –minangka
pribumi, mintonkeun rupa-rupa kasenian, kaya-kayaning: réog; dogdog; dugkol
–bedug kohkol; penca; jeung ibing
jaipongan.
Peutingna, sabada Magrib, dituluykeun ku
pawéy obor –kurang leuwih genep ratusan
obor lobana. Ruteu pawéy oborna, ti Lapang Situgedé tepi ka Areng
Parungkuda Kecamatan Cikajang –kurang
leuwih sakilometer ti Situgedé. Balikna deui ka Situgedé, anu tas milu pawéy
obor, dibagéakeun ku diseungeutna pepetasan; kembang api; jeung rupa-rupa
tatabeuhan.
Warga Komdat ngagotong jampana |
Nyaneut
di Palabuhan Bulan
Ti tabuh salapan peuting, acara
dituluykeun ku “Nyaneut” bari nyaksian pintonan wayang golék nepi ka tabuh
sapuluh peuting. Nyaneut téh mangrupa istilah masarakat Sunda bihari upama keur
reureuh ti beurang saentasna digawé ti isuk-isuk, nginum entéh anu “haneut” bari
barangdahar. Dina “nyaneut” biasana tara dahar sangu, tapi dahar lalawuh anu
henteu matak wareg, saperti: buras; urab jagong; urab sampeu; seupan sampeu;
kulub suuk; kulub hui boléd; anu amis-amis; jeung sajabana, ngan saukur
“ngahaneutan” padaharan/beuteung wungkul. Hususna warga di handapeun suku
Gunung Cikuray Garut, miboga kabiasaan nginum entéh dina waktu peuting –pikeun ngahaneutan awakna tina tiris.
Dina tradisi nyaneut, cai dipasak dina
luhur anglo –tungku taneuh liat anu bahan
bakarna mangrupa areng. Cai panas tuluy dieusikeun kana jero poci –anu dijieun tina taneuh liat ogé. Dina nyaneut
biasana maké entéh asli ti Garut, nya éta: entéh “Kejek”. Ieu entéh, asalna ti
Cigedug Garut –geus ti bihari kénéh entéh
Kejek téh kasohor. Ngaranna ogé entéh Kejek, nya dijieuna pasti di Kejek –dijejek/ditincakan ngarah leungit geutah dina daun entéhna. Sanggeus kitu,
tuluy di sangray jeung di poé.
Di Situgedé aya dua sumur anu
‘dikaramatkeun”, anu dingaranan: Labuhan Bulan –Palabuhan Bulan. Anu ngageugeuhna –ceuk sakaol, belut putih –belut
bodas. Masing halodo entak-entakan ogé, caina tara saat. Kitu sababna,
acara téh dingaranan: Nyaneut di Palabuhan Bulan.
***
Tidak ada komentar:
Posting Komentar